"Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj".Zdanie to można rozumieć zarówno w sposób duchowy,jak i dosłownie,bo i w pierwszym,i w drugim znaczeniu prowadzi do zbawienia zgodnie z planem Bożym.Chrystus bowiem jest chlebem życia,lecz ten chleb nie jest dany wszystkim z góry,ale trzeba na niego zasłużyć-wtedy stanie się nasz.I jak mówimy"Ojcze nasz",bo Bóg jest Ojcem tych,którzy rozumieją i wierzą,tak też mówimy "Chleba naszego",bo Chrystus jest chlebem dla tych,którzy dotykają Jego Ciała.Prosimy zaś,aby ten chleb był nam dany codziennie.Lękamy się bowiem,że my,którzy trwamy w Chrystusie i spożywamy codziennie Jego Eucharystię jako pokarm zbawienia,zostaniemy od Niego oddzielani z powodu grzechu ciężkiego.Odsunięci od Świętej Komunii mielibyśmy zakaz spożywania chleba niebiańskiego,zostalibyśmy zatem oddzieleni od Ciała Chrystusa.On zaś mówi:"Ja jestem chlebem życia,który z nieba zstąpił.Jeśli kto będzie pożywał z mego chleba,będzie żył wiecznie.Chlebem zaś,który ja wam dam,jest Ciało moje za życie świata"(J6,51).Tak więc oznajmia,że ten żyje na wieki,kto spożywa Jego chleb.I jasne jest,że żyją i żyć będą ci,którzy dotykają Jego Ciała i którzy przyjmują Eucharystię,mając do niej prawo,to z drugiej strony należy się lękać i modlić,by ktoś przez nieprzystępowanie do Komunii Świętej nie oddzielił się od Ciała Chrystusa i nie został pozbawiony zbawienia.Sam Chrystus oświadcza:"Jeśli nie będziecie pożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego,nie będziecie mieli życia w sobie"(J6,53).I dlatego modlimy się,abyśmy codziennie otrzymywali nasz chleb,czyli Chrystusa,a trwając i żyjąc w Nim,nie odstępowali od Jego Świętego Ciała.
Cyprian z Kartaginy